
Αμυδρό φως σε σκοτάδι, γενικά πλάνα, σκιές, ξαφνικές αναλαμπές, κάποια κοντινά πρόσωπα, άσπρες πινελιές η γυαλάδα του τρόμου στο δέρμα, φωτιές, βλέμματα… Όχι, όχι, λάθος. Ο Σπύρος Βερύκιος δεν περιγράφεται. Η δουλειά του τόσο εικαστική, τόσο εσωστρεφής, αλλά και τόσο αφηγηματική, δεν σηκώνουν πρόχειρες περιγραφές κι επιφανειακές ερμηνείες.